"bana, dedi, bir isim ver,
varlığım olsun.
durdu, aklından yeni bir şey geçti. bana, dedi, sen isim
ver, varlığım senin olsun.
bana öyle bir isim ver ki senin adının yanında dursun.
seni anan beni de ansın. seni hatırlayan beni hatırlamadan
olmasın.
bir "ile'' koy aramıza bizi birbirimize bağlasın."
şiir: Nazan Bekiroğlu
Böyle sevmek, böyle bakmak...
Bakışlarından yangınlar çıkıyor, sessiz çığlıkları kasırga
yaratıyor zihnen hür, kalben bir ömürlük sevmeye hükümlü yüreklerinde.
Böyle sevilmek, böyle yanmak... Murat da Tuba da zirvelerini
bu iş ile gördü bence. Demir'i de Asi'yi de öyle gerçek kıldılar ki, bundan
sonrası yaban, bundan sonrası onlara tufan.
Bir de şey var, ''uçurum gibi dikine bakan gözler.'' Hah
işte, Tuba'nın gözleri bir daha hiç bu kadar dikine bakamayacak mesela.
Ya da Murat, bir daha ''bi kerecik yanağından öpeyim.'' gibi
bir sahne yaşayamayacak, öyle gözleri dolup öyle yutkunamayacak.
Çok şeyler var daha, ama her şeye rağmen; iyi ki varsın ASİ.
mariaa puder, dizifilm, 26.10.12
Resimler alıntıdır
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder