Geçmişten hoş bir yorum getirmek istedim sayfalarımıza. 16. bölüm'ün hemen akabinde dizifilm'in Asi Yorum sayfalarına düşen bir paylaşım. Görselimiz de yine eskilerden, funda'nın 2008 çalışmalarından biri...
Asi ile Demir sahnelerinde imkansızlık noktasında yaşananların nasıl bir acı olduğunu yeniden hissettirdiler bana , şaşkınım bu kadar zaman sonra ekranda gördüğüm bir çift için meraklarla yoğrulduğum ve onların sahnelerinde heyecanlandım...
Sevip de söyleyememek söyleyemeyip bu duygularını içine hapsetmek gururun pençesine saplanmış duygulara örülecek duvarlar ardında acı çekmek..
Bir aşk için en zor olanı da bu olsa gerek...
Seversin ayrı yerlerdesindir bir müddet sonra kavuşursun,
Seversin karşındaki seni sevmez ama bu sevgi sana yeter,
Seversin yaşamışsındır aşkını bir müddet sonra ayrılmışsındır hatıraların yeter.
Sevmezsin ama sevilirsin bu sevgi bile senin için değerlidir bu sevgiyle yetinirsin
Ama böyle sevip bir şekilde birbirine dokunup bu aşkı iliklerine kadar yaşadıktan sonra bir de her gün karşılaşıp bir o kadar yabancı gibi davranmak nasıl bir çıkmaz olacak onlara....Aşkların en güzeli midir böyle acı çekmek yoksa illetin en beteri mi?
Dağ değil ki artık bu dağa çıkmayasın da unutasın,,
Ağaç değil ki artık meyvelerinden toplamayıp etrafına yanaşmayasın
Çeşme değil ki artık başka bir çeşmeden su içesin?
Yol değil ki değiştirip başka yöne sapasın
Ateş değil ki gidip başka bir ateşte yanasın
Başka bir gökyüzü yok ki oradan başka bir yerde nefes alasın
Her durumda birbirlerini görüp birbirlerinin soluklarını hissetmek, ne kadar uzak olsalar da birbirlerini gördüklerinde kalp atışlarının yükselmesi ama bir o kadar da içlerinde yaşatacakları bu heyecan. Bazen gözleri değecek birbirine… kaçırmak istedikçe daha da görmek isteyecek birbirini. Hatta yüz yüze gelip konuşmaya çalışsalar da görünmez bir şey onları geri itecek… Bazen bir şekilde elleri dokunacak birbirine, yanacak kavrulacaklar…
Bazen evinin önüne kadar götürecek bu aşk… Bu kez nasıl gittiğini bilmeden. Bu kez fenerini yakmadan, bu kez karanlık bir yüz olarak, bu kez sadece ruhuyla... Perde bu kez aralandığında siyahı görecek, aydınlık olmayan bir yeri. Gök yer her yer karanlık. Orda bir aydınlık var ama… ne göstermek isteyen ne de görmek isteyen fark edecek bunu... Bir tek biz görelim, Ne çare… çaresizlik, çıkmazlar…
Bunlar yaşanır mı Asi ile Demir arasında... Aşk onların canını bu kadar yakar mı? Gurur, gecenin karanlığında da hala o derece sarar mı tüm bedeni...
dilekce / 16 Şubat 2008
funda / 2008
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder