Hep hüzünlü ve kırılgan...

Demir mutlu olduğu zamanlar bile hep hüzünlü ve kırgındı... Hangimiz onu yerinde olsak gözlerdeki o hüznü taşımazdık... Başarı ve zenginlik her zaman her şeyi unutturamaz... Murathan Mungan'ın şiiri bana Demir’i hatırlatır...

KIRILGAN
Kırılgan bir çocuğum ben
Yüreğim cam kırığı
Bütün duygulardan önce
Öğrendim ayrılığı
Saldırgan diyorlar bana
Oysa kırılganım ben
Gözyaşlarım mücevher
Saklıyorum herkesten
Ürküyorlar gözümdeki ateşten
Ürküyorlar dilimdeki zehirden
Ürküyorlar o dur durak bilmeyen
gözükara cesaretimden
Diyorlar: Bir yanı sarp bir uçurum,
Bir yanı çılgın dağ doruğu.
Oysa böyle yapmasam ben
Nasıl korurum içimdeki çocuğu?
Bir yanım çılgın nar ağacı
Bir yanım buz sarayı.

Murathan Mungan

CEYHAN, Sohbet Köşesi, 26 Ekim 2011


dilan(o)