8 Ağustos 2011 Pazartesi

AsiDemir sokaklarında...

Masalların genellikle çocuklar için olduğu belletilip durdu… bazen de… "bize masal okuma" diyecek kadar… gereksiz konuşmaları tanımlamaya…
oysa her yaşta… hepimizin masallara ihtiyacı var…
çünkü o masallar aslında… yaşamı anlatır...
kulaktan kulağa…
kuşaktan kuşağa…

içimizdeki çocuğun… dışımızdaki büyüğün… masalıydı Asi… şımarma hakkımız her zaman saklıydı… çünkü hayalle gerçeği harmanlamıştı bize…
Sevgili AcemiDemirci'nin yazdığı gibi... Asi öyle… binbir gece masalı değildi… hepi topu 71 bölüm… ama, o 71 bölüm… bence etkisiyle binbir gece masallarını… geçti... geçecek...

şu güzel dileğinize katılmadan edemedim… keşke… hepimizin zamanlaması uysa… bir araya gelebilsek ve dediğiniz gibi mekanımız… da... iki kişiye geçit vermeyen Antakya sokakları olsa...

"Antakya sokakları dar…
Antakya sokakları bir kişilik…
sen giderken.. ben gelemem…
öte git biraz..."

diyordu aklımda kaldığı kadarıyla… şair...
biz tek tek geçeriz de… Asi ve Demir sakın ola… asla tek tek geçmesinler o sokaklardan… ve bütün o dar sokaklara AsiDemir adı verilsin mümkünse…
gün olur da biz de varırsak oralara… kaybolursak da… AsiDemir sokaklarında kayboluruz… gönlümüze minnet…

Modern zamanlarda anlatılan yaşam masalının en özel hayal kahramanı onlar…

*naile*, Sohbet Köşesi 02 Ağustos 2011


duygu

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder