Çocukken bağlarda kaplumbağa peşinde koşmaya bayılırdım. Babaannemin tarihi koca taş evi hemen Nevşehir sınırındaydı. Kesme taştan. Oymalarla süslenmiş. Duvar kenarları, pencere kenarları nakışlı. Avlusunda kocaman tahta üstü kavisli, kilidi zemberekli bir kapısı vardı. Hani şimdi dizi çekilenlerden. Hatta bir yazım da var o ev ile ilgili. Oranın dehliz gibi soğuk, koyu ve derin kilerlerine yani kayıtdamlarına dair. Neler olmaz ki kayıtdamlarında. Tulumlarda peynirler, kumun içine ters gömüşmüş çömlek peynirleri, küplerde turşular, pekmezler, kilelerce, şiniklerce, çuvallarla buğday, fasulye, nohut. Kışlık yufka ekmek. Kurutulmuş meyveler. İğdeler. Kuru üzümler ki tavanlardan sarkar. Kış için kavunlar. Küplerde tereyağları. Unlar. O ev hala duruyor. ASİ’de ora kültürüne yatkınlık ve yakınlık vardı. Bazı adetlerde mesela. Mesela çeyiz sandığında, bakır kaplarda, el dokuması halılarda. Başka şeyler de vardı çokça.
Tandırlar olur. Hatta düşmüştüm bile babaannemin koca taş evinin tandırına. Yanmıyordu Allah'tan. İlk kez yerde ocak olduğunu daha dört yaşında düşerek öğrenmiştim. Çevresi koca kazanlarla çevrilidir tandırın olduğu koca kubbeli, kemerli taş holün. Pekmez pişirmek için bağlardan toplanan üzümler dolar o kazanlara. Pekmezin ateşi de üzüm bağlarındaki omcalardan budanan dallarla sağlanır.
TUBASİ, oralar başkadır. Şu an bir dizi var orada çekiliyor. Dediğin, Ali’nin oynadığı dizi. Yani Kandemir sanırım o da o oyuncunun şu anki dizisi. Bazen rast gelirse bakarım. Ne de olsa memleket. Ama hangi gün olduğunu bile tam bilmiyorum dizinin. Sanırım hep de geç saatlerde denk geldi bana.
Doğası başka, rengi başka, başka başka türde pek çok üzümü bambaşka, mimarisi başka mı başka yerlerdir orası. Seyri bile başkadır. Havadan. Balondan bakılır oralara.
Acemi Demirci, Sohbet Köşesi, 25 Ekim 2011
MELEK
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder