Güneşle köşekapmaca...

Bahar... yaz... işin içinde olmasa...
o, uzuuun uzuunnn geçmekte kararlı olan kış mevsimine bu kadar gönüllü katlanır mıydık? acaba...
Güzelim Bahar zamanı için "yer-gök yüzümüze gülüyor" demişti Ökkeş efendi... .Asi ile tarlalara giderken artlarında at üzerinde gelen Demir'e...
onlar gün doğumu-gün batımı tarlalara gidedursunlar...
bizler günü birlik, açıp solan çiçeklerin hızında tükettik Baharı...
ama... o giderken... peşine yaz'ı takıp getirmişti... baharla yeşeren ekinlerin hasat edilmesi için... öyle de yaptı Asi... ve toprağın diğer insanları...
Asi'miz... her hasat zamanı yaptığı gibi... boylu boyunca uzanıvermişti kamyon kasasına... mutlulukla...
Doğa sonra... yine bildiğini yapıp...
yenilenmek için...
ona emanet edilen tohumlara can vermek için...
Sonbaharda... son hasadını yapıp kışın kollarına teslim etti...
Doğa... kendi devinimi içinde yenilenmesini yaparken... biz insanlar boş mu durduk.
ne mümkün...
Yaşam çarkı içinde bizde kendimizi yenilemek için yazı bekledik çoğunlukla...
koca bir kış... çalıştık... okuduk... didindik...
güneşle köşe kapmaca... rüzgarla yarışma zamanıydı yaz...
bir yerlere gidebilenler için tebdil-i mekan zamanıydı ayrıca... ...
gidemeyenler için balkon zamanı... (bknz:ben... )
her güzel şey gibi hızla gelip geçti... gidebilenler için dönüş zamanı geldi çattı...

Asidostlarım dönüyor birer birer sayfamıza... hepiniz hoş geldiniz...

*naile*, Sohbet Köşesi, 6 Eylül 2011


MELEK